انتخابات

تقریبن 99 درصد برخورد های من با افرادیه که تحصیل کردن،با سوادن،با فرهنگن،تو محیط خوبی بزرگ شدن(یعنی تو زاغه و سر چهار راه بزرگ نشدن).فکر می کنم خیلی ها هم که این جا رو می خونن هم مثل من باشن.محیط کار و زندگی و تحصیلشون یه محیط تقریبن تر و تمیزه که لاقل اگه توش پر از مسائل غیر قابل تحمل باشه هم خیلی دیده نمیشه.همگی یه جورایی مشکلات خودشونو پنهان می کنن.این 2 هفته ای که اصفهان بودم خیلی خیلی نا امید شدم.نه از وضع حکومت و نوع اداره کشور بلکه از مردممون نا امید شدم.می دونید این نا امیدی خیلی بدتره!

یکی دو روز تو این مدت رفتم به روستاهای اطراف اصفهان.الان که فکر می کنم احساس می کنم یه فیلم دیدم.باورم نمیشه چنین جاهایی وجود داشته باشه.می تونم به جرات بگم نصف آدم هایی که دیدم معتاد بودن.قیاف های استخوانی،زرد و…. جوون های زیادی که از سر بیکاری تو خیابون ها نشسته بودن.البته می دونم که تقریبن همه ما چنین جاهایی رو لاقل یه بار تو زندگیمون دیدم.با چنین آدم هایی و با چنین محیطی بر خورد داشتیم و همیشه تاسف می خوردیم به اینکه تو جامعه ما بعضی ها این طور زندگی می کنن.اما من تاسف بیشتر رو وقتی خوردم که دیدم همین مردم با همین وضعیت رقت بار عکس احمدی نژاد رو به در و دیوار خونه هاشون زدن.ازش حمایت می کنن!

یه خانومی رو دیدم که 5 تا بچه داشت.در وضعیت فرهنگی و اقتصادی خیلی بدی زندگی می کرد.با افتخار می گفت ما تو خانواده و ایلمون رسم نیست که دختر بیشتر از کلاس 5 ام درس بخونه.وقتی بهش گفتم دارم درس می خونم با تعجب بهم گفت مگه شوهرت میذاره؟!!!همین خانوم دم به دقیقه قربون صدقه رئیس جمهور می رفت و دعاش می کرد که شب عید بهشون 70 هزار تومن عیدی داده!در بین نماینده ها طرفدار نماینده هایی بود که بهش برنج و روغن داده بودن.

یه چیز خیلی جالبی که فهمیدم تو این انتخابات این بود که مردم از برگزیده های خودشون چه انتظاراتی دارن!اینکه هنوز مفهوم نمایندگی مجلس یا ریاست جموری برای خیلی ها جا نیفتاده،اینکه مردم از نمایندشون انتظار دارن برای دخترشون شوهر پیدا کنه(باور کنید چنین چیزی رو خودم دیدم و شنیدم!) انتظار دارن بهشون گوشت و برنج بدن.به جرات می تون بگم 90 درصد مردم ما از نماینده شون انتظار قانون گذاری ندارن!!!انتظار ندارن تا عملکرد دولت رو نقد کنه!اصلن تو باغ قانون و لایحه و تصمیم نیستن!غاطی کردن همه چی رو با همه چی!مجلس رو با کمیته امداد و خیریه و صندوق قرض الحسنه اشتباه گرفتن.چرا باید در شهر ها افرادی رای بیارن که روضه های بیشتری رو برای تبلیغ خودشون تو ایام محرم و صفر برگزار کردن؟اون هایی که چلو کباب و پلو مرغ دادن؟

یکی ازهمین کاندیده ها که در دوره های قبل هم نماینده بوده در بروشور تبلیغاتی خودش از افتخاراتش نوشته بود.خیلی دوست داشتم که اسکنش می کردم و می ذاشتم اینجا اما نشد.یکی از افتخارات ایشون مبارزه با بد حجابی بوده!یکی دیگه افزایش جریمه مصرف مشروبات الکلی،مبارزه با تصاویر مستهجن و ….و جالبه که ایشون خیلی وقت ها بالاترین رای ها رو میاره وبسیار هم بین مردم محبوبه! رای اوردن چنین آدم هایی خیلی جای حرف داره

یه زمانی فکر می کردم تو رای احمدی نژاد تقلب شده!چون فکر می کردم این مردم نمی تونن همون مردمی باشن که خاتمی رو 8 سال رئیس جمهور کردن.اما الان به این باور رسیدم که رای احمدی نژاد واقعیه و حتی برای دور بعد هم به خوبی رای میاره.و ناراحتم از اینکه ملت اینقدر پس رفت کردن.

باید باور کنیم خود همین مردم می خوان تا دختر و پسری رو به خاطر مدل مو شلاق و کتک بزنن.باور کنیم خیلی ها از این وضع راضین.راضین به اینکه دخترشون تحصیل نکنه و با یه مرد معتاد و بیکار زندگی کنه،راضین به اینکه بچشونو جلوی همه کتک بزنن،راضین به اینکه با ماهی 150 هزار تومن زندگی کنن،راضین به اینکه از فقر و بد بختی تلف بشن.

من نامیدم چون روی مردممون کار نشده.چون هنوز خیلی چیز ها نا واضحه.فقط بهشون یاد داده شده که بیان رای بدن(نمونه اش برنامه های تلویزیونی!!).اینکه چه جوری و با چه مبنایی رای بدن معلوم نیست.از اون ور هم با رد صلاحیت های شورای نگهبان و محدود کردن تبلیغات و …. انتخابات رو محدود کردن به خودشون(و متاسفانه ظاهرن باز هم طرفداران دولت دارن رای میارن)

اصلن حس و حال عید رو ندارم.انگار نه انگار که هفته آخر عیده.نه خونه تکونی کردیم نه چیزی خریدیم.نه برنامه ای داریم.این مسافرت برام اصلن حال و حوصله نداشت.در عین حال تجربه خیلی خوبی بود.اینکه از نزدیک یه چیزایی رو دیدم.با تیم خوبی هم بودم.با افراد خوبی و بعضن عجیب غریبی هم آشنا شدم.(یکیش یه روحانی هم سن و سال خودم بود که خیلی هم باحال بود.یه چیزی تو مایه های رضا مارمورلک.تا حالا تو زندگیم با یه روحانی اینقدر هم صحبت نبودم!!!)

دیگه اینکه می دونم حاله همه داره به هم می خوره از بحث انتخابات ولی این نوشته بیشتر برای ثبت بود.تا یه چیزایی یادم نره.